Pitfalls in ultrasound imaging of the stomach and the intestines

The gastrointestinal tract is an extraordinary human organ in terms of its morphology and function. Its complex structure and enormous length as well as frequent presence of gas discourage many doctors performing ultrasound examination from its exploration. Moreover, there are anatomical structures in multiple locations which can mimic certain abnormalities. It is difficult to present an exhaustive account of the problem of gastrointestinal tract ultrasound imaging errors in a single work; therefore, this study focuses mainly on false positive errors which usually result from a lack of knowledge of anatomical variants of the gastrointestinal tract structure. In the case of the stomach, rugae and muscle layer thickening towards the pylorus have been mentioned, which constitute variants of the structure of this organ examined when empty. Diagnostic pitfalls in the small intestine may include the dudenojejunal flexure (ligament of Treitz), the horizontal part of the duodenum and the ileocaecal valve. The status of the apparent lesions in all of the cases mentioned will be resolved following fluid intake by the patient. In the colon, the varied structure of semilunar folds should be taken note of. Their large thickness can warrant suspicion of wall invasion or a polyp. In addition, the study emphasises the importance of appropriate preparation of a patient for gastrointestinal tract examination since it determines the accuracy of the diagnosis. The authors also take note of common ‘sins’ of physicians such as hasty examination and failure to comply with the stomach and appendix examination protocol.

Cewa pokarmowa to wyjątkowy pod względem morfologicznym i czynnościowym narząd ciała ludzkiego. Jej złożona budowa, ogromna długość oraz częsta obecność w niej gazu zniechęcają do jej eksploracji wielu lekarzy wykonujących badanie ultrasonograficzne. Ponadto w wielu miejscach można spotkać struktury anatomiczne mogące pozorować istnienie zmian patologicznych. W jednym opracowaniu trudno przedstawić całość problematyki związanej z błędami popełnianymi w diagnostyce ultrasonograficznej cewy pokarmowej, dlatego w prezentowanej pracy skupiono się głównie na błędach fałszywie pozytywnych, które w przeważającej mierze wynikają z nieznajomości wariantów anatomicznych budowy przewodu pokarmowego. W odniesieniu do żołądka zwrócono uwagę na tzw. ufałdowanie i grubiejącą w kierunku odźwiernika błonę mięśniową – zmienności budowy ściany tego narządu badanego na czczo. W jelicie cienkim pułapkę diagnostyczną mogą stanowić: zgięcie dwunastniczo-czcze Treitza, poziomy odcinek dwunastnicy i zastawka krętniczo-kątnicza. We wszystkich wymienionych przypadkach rozstrzygające będzie zachowanie się tych tzw. rzekomych zmian po napojeniu osoby badanej. W jelicie grubym należy zwracać uwagę na zróżnicowaną budowę fałdów półksiężycowatych, których duża grubość może nasuwać podejrzenie nacieku ściany bądź polipa. Ponadto w pracy podkreślono znaczenie prawidłowego przygotowania pacjenta do badania cewy pokarmowej, od tego bowiem zależy trafność stawianych rozpoznań. Autorzy zwracają także uwagę na częste „grzechy” w pracy lekarzy, takie jak pospieszne badanie oraz nietrzymanie się metodycznego standardu badania USG żołądka i wyrostka robaczkowego.