Pieluszkowe zapalenie skóry u dzieci

Diaper dermatitis (DD) is a skin inflammation located in the areas where the diaper contacts the skin. DD is one of the most common skin diseases of infancy and early childhood. It is a common infection in patients with immunodeficiency. Causes of DD are complex and multifactorial. The main predisposing factor for DD is long skin contact with wet environment. Irritated skin is sensitive to Candida albicans infection. The course of the disease is usually mild and the rush is its main symptom. More severe types of the diaper dermatitis include major rush with other symptoms (i.e. swelling, erosions, blisters) in the areas where the diaper contacts the skin. There are lumps of pale pink to pale red on the skin, scaly often peripherally. DD occurs in both sexes with the equal frequency. The mild forms of the diaper dermatitis are easily to treat with emollients. In case of an increased form of the diaper dermatitis or further complications it is necessary to use appropriate medicine; it is recommended to provide a topical antimyotic treatment. The core of the treatment is to comply with the rules of hygiene in the areas of the diaper: avoid moisture, frequent change diapers, airing infected perineal skin and avoiding the use of perineal alcohol-based preparations. The diet should be avoided corn starch, since it’s a breeding ground for Candida. The objective of this study was to systematize the news on the epidemiology, aetiology, clinical and prevention DD.

Pieluszkowe zapalenie skóry (PZS) to stan zapalny skóry zlokalizowany w miejscu przylegania pieluszki. PZS należy do najczęstszych schorzeń skóry wieku niemowlęcego i wczesnodziecięcego, jest częstą infekcją u osób z niedoborem odporności. Przyczyny występowania PZS mają charakter złożony i wieloczynnikowy. Główny czynnik predysponujący do wystąpienia PZS stanowi długi kontakt skóry z wilgotnym środowiskiem. Podrażniona skóra jest podatna na zakażenia Candida albicans. Przebieg choroby najczęściej jest łagodny i objawia się rumieniem. Cięższe postacie PZS wiążą się z występowaniem ostrych wykwitów skórnych (np. rumień, obrzęk, nadżerki, pęcherzyki) w miejscu przylegania pieluszki. Na skórze widoczne są grudki bladoróżowe do jasnoczerwonych, często łuszczące się obwodowo. PZS równie często występuje u obu płci. Jego łagodne formy dobrze reagują na leczenie za pomocą emolientów. W przypadku nasilonego stanu zapalnego bądź powikłanego PZS konieczne jest zastosowanie środków farmakologicznych, zaleca się miejscowe leczenie przeciwgrzybicze. Podstawą pielęgnacji jest zachowanie zasad właściwej higieny okolicy pieluszkowej: unikanie wilgoci, częsta zmiana pieluszek, wietrzenie zainfekowanej skóry krocza oraz unikanie stosowania w okolicy krocza preparatów na bazie alkoholu. W diecie należy unikać skrobi kukurydzianej, która jest pożywką dla Candida. Celem pracy było usystematyzowanie wiadomości na temat epidemiologii, etiologii, obrazu klinicznego oraz profilaktyki PZS.