Narracja politologiczno-prawnicza: problemy, wyzwania, szanse. Garść uwag na przykładzie prac badawczych z pogranicza politologii oraz prawa międzynarodowego publicznego

Na przykładzie prac badawczych z pogranicza nauki o polityce i prawa międzynarodowego publicznego, autorzy rozpatrują problemy, wyzwania i szanse, jakie stoją przed wspólną politologiczno-prawniczą narracją naukową. Celem artykułu jest pobudzenie dyskusji nad możliwościami politologiczno-prawniczych badań w Polsce oraz nad możliwościami sformułowania spójnej wspólnej narracji. Wywód opiera się na założeniu, zgodnie z którym integracja metod i technik badawczych, perspektyw i teorii, wiedzy politologicznej i prawniczej oraz synergia narracji, obecnych na gruncie wskazanych dyscyplin, zwiększą ich potencjał naukowy, potencjał eksplanacyjny. Wśród pięciu głównych wniosków ze swoich doświadczeń i rozważań autorzy wskazują m.in., że: politologiczno-prawnicza narracja ma szansę w pełni rozwinąć się jedynie w warunkach konsekwentnej, zinstytucjonalizowanej współpracy między przedstawicielami obu dyscyplin; politolodzy i prawnicy muszą być świadomi transgeniczności ich dyscyplin; wspólna politologiczno-prawnicza narracja musi być ugruntowana w uzasadnionym merytorycznie i metodologicznie planie badawczym, musi dotyczyć ustaleń empirycznych i/lub teoretycznych będących rezultatem wspólnych badań oraz musi być uznana za logiczną konsekwencję akceptacji komplementarności dyscyplin nauk społecznych.

By the example of research from the borderline of political science and public international law, the authors examine problems, challenges and opportunities facing common political science-legal scientific narrative. The aim of this article is to stimulate discussion on opportunities for political science-legal research in Poland, as well as on opportunities for formulating coherent common narrative. The argumentation is based on the assumption, according to which integration of research methods and techniques, perspectives and theories, political science and legal knowledge, and synergy of narratives, present in indicated disciplines, could increase their scientific potential, explanatory potential. Among five main conclusions from their research experiences and considerations, the authors claim i.a. that: political science-legal narrative has a chance to fully develop only in the conditions of consequent, institutionalized cooperation between representatives of both disciplines; political scientists and legal scholars must be aware of transgenicity of their disciplines; common political science-legal narrative must be grounded in substantively and methodologically justified research plan, it must relate to empirical and/or theoretical findings being the result of common research, and it must be recognized as logical consequence of acceptance of complementarity of social sciences’ disciplines.