Ocena porównawcza systemów usprawniania pacjentów z przewlekłym przeciążeniowym zespołem bólowym kręgosłupa lędźwiowego

Introduction: Lower back pain affects about 65–80% of population in highly developed countries. The main causes include sedentary lifestyle and limited physical activity. Certain overloads of the spine and sacroiliac joints are considered to account for most cases of spinal pain. The aim of the study was to perform a comparative analysis of the efficacy of segmental stabilisation exercises and post-isometric relaxation vs. exercises restoring balance of spinal muscular tension in combination with post-isometric relaxation. Material and methods: A total of 100 patients diagnosed with chronic lumbar overload pain syndrome were included in the study group. Participants were randomly classified into two same-size groups, which received a 2-week selective manual therapy in an outpatient setting. The study used (before and after the 2-week rehabilitation process) Visual Analogue Scale, Low Back Pain Rating Scale, Oswestry Low Back Pain Disability Questionnaire and Roland Morris Disability Questionnaire, Schober’s test, test assessing spinal muscle strength and overall mobility test. Results: Based on the observations, reduced lumbar pain was shown after the use of both rehabilitation methods. There was also a decrease in the number of patients receiving analgesics. Improvement in the functional status, spinal muscle strength parameters, lumbar mobility and overall physical fitness was observed in all patients. Conclusions: Segmental stabilisation exercises improve spinal muscular strength parameters and lumbar mobility to a greater extent than exercises restoring balance of spinal muscular tension, which in turn have a greater impact on the decrease in the number of patients receiving analgesics.

Wstęp: W krajach wysoko rozwiniętych około 65–80% społeczeństwa doświadcza bólu kręgosłupa lędźwiowego. Przyczynami są przede wszystkim siedzący tryb życia i ograniczenie aktywności fizycznej. Za powód zdecydowanej większości dolegliwości bólowych uznaje się określone przeciążenia kręgosłupa i stawów krzyżowo-biodrowych. Celem pracy była analiza porównawcza skuteczności treningu segmentarnej stabilizacji i relaksacji poizometrycznej ze skutecznością ćwiczeń przywracających równowagę napięć mięśniowych kręgosłupa połączonych z relaksacją poizometryczną. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 100 pacjentów z rozpoznanym przewlekłym przeciążeniowym zespołem bólowym kręgosłupa lędźwiowego. Uczestników podzielono losowo na dwie jednakowe pod względem liczebności grupy, którym zaaplikowano selektywną terapię manualną w warunkach ambulatoryjnych trwającą dwa tygodnie. W badaniach wykorzystano Visual Analogue Scale, kwestionariusze Low Back Pain Rating Scale, Oswestry Low Back Pain Disability Questionnaire i Roland Morris Disability Questionnaire, test Schobera, test oceniający wytrzymałość mięśni kręgosłupa oraz test ogólnej mobilności, które zastosowano przed dwutygodniowym procesem usprawniania i po nim. Wyniki: Na podstawie dokonanych obserwacji wykazano zmniejszenie dolegliwości bólowych kręgosłupa lędźwiowego po zastosowaniu obu sposobów usprawniania. Zmniejszeniu uległa liczba pacjentów przyjmujących leki przeciwbólowe. U wszystkich badanych odnotowano poprawę stanu funkcjonalnego, a także parametrów wytrzymałości mięśni kręgosłupa, ruchomości kręgosłupa lędźwiowego i ogólnej sprawności. Wnioski: Trening segmentarnej stabilizacji wpływa na poprawę parametrów wytrzymałości mięśni kręgosłupa i ruchomości kręgosłupa lędźwiowego w większym stopniu niż ćwiczenia przywracające równowagę napięć mięśniowych. Natomiast ćwiczenia przywracające równowagę napięć mięśniowych kręgosłupa w większym stopniu wpływają na zmniejszenie liczby pacjentów przyjmujących leki przeciwbólowe.