Rasa, klasa, płeć i wieś. Feministyczne epistemologie marginesu

W moim artykule próbuję odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób polski feminizm mógłby poszerzać wiedzę i włączać w obszar swoich działań mieszkanki wsi. W tym celu przywołuję teorie z obszaru czarnej myśli feministycznej oraz postkolonializmu, które problematyzują epistemologię podporządkowanych. Aby renegocjować reżimy widzialności, które ograniczają naszą wyobraźnię, proponuję aplikację tych narzędzi do analizy popkulturowych reprezentacji wsi (film dokumentalny Warszawa do wzięcia oraz serial dokumentalny Chłopaki do wzięcia). Czerpiąc z teorii marginesu bell hooks, postkolonialnych krytyk Gayatri Chakravorty Spivak oraz idei wiedz usytuowanych autorstwa Donny Haraway, pomagających nam wzbogacać wiedzę o różnych rodzajach opresji i ich intersekcjonalności, chciałabym skierować uwagę czytelniczek na te wymiary seksizmu, które nie mieszczą się być może w wąskich ramach definicji „problemów kobiet z dużych miast”.

In my article I am trying to explore ways in which Polish feminism can expand its knowledge about woman living in the countryside. To this purposeI recall theories from black feminist thought and postcolonial studies which help to enrich subaltern epistemologies. To renegotiate regimes of visibility, which limit our imagination, I use these theories to analyze pop culture representations of rurality(documentary Warszawa do wzięcia and docusoap Chłopaki do wzięcia). Referring to bell hooks’ theory of the margin and to postcolonial writings of Gayatri Chakravorty Spivak and Donna Haraway’s concept of situated knowledges, which all help to develop our knowledge about different kinds of oppression and their inter sectionality, I want to draw attention to these dimensions of sexism which don’t fit into rigid categories of “problems faced by woman from big cities”.