Logika sensu: Deleuze’a wprowadzenie do psychoanalizy

Gilles Deleuze znany jest jako filozof, który podjął głęboką debatę z psychoanalizą. Debata ta nie da się zredukować wyłącznie do krytyki, bowiem myślenie i pisanie Deleuze’a dokonuje się w przestrzeni niejednorodnej i wielowymiarowej. W Logice sensu freudowski projekt wzbogacony i przekształcony przez Melanie Klein czy Jacques’a Lacana służy do wskazania metafizycznej potencjalności psychoanalitycznych konceptów. Określając psychoanalizę jako „naukę o wydarzeniach”, Deleuze nie traktuje jej doktrynalnie, ale tworzy sieć powiązań pomiędzy rozmaitymi seriami psychoanalitycznych wglądów. W artykule próbuję pokazać, w jaki sposób Deleuze określa wprowadzenie do debaty z psychoanalizą. Kluczową koncepcją dla tego wprowadzenia jest termin „fantazmat”, który nawiązuje także do tradycji filozoficznej.

Gilles Deleuze is well known as a philosopher who had a profound debat with psychoanalysis. This debate cannot be reduced to a critic of psychoanalysis alone because the universe in which Deleuze thinks and writes is heterogeneous and plural. In Logic of Sense, Freud’s project, enriched by Melanie Klein or Jacques Lacan, is to point a metaphysical potentiality in the concepts of psychoanalysis.Psychoanalysis is called a “science of events” to create a net of connections between various series of the psychoanalytical insights. In my paper, I have tried to show how Deleuze determined the introduction to the debate with psychoanalysis. The key concept for his introduction is the notion of “phantasm” that is also rooted in the philosophical tradition.