O zniesieniu pracy akademickiej. Stosunek między pracownikami intelektualnymi a intelektualnością masową

Niniejszy artykuł analizuje sposób, w jaki praca akademicka, rozumiana jako działalność wytwórcza, zostaje podporządkowana obiegom i cyklom kapitału finansowego. Obiegi te, jak twierdzę, redefiniują uniwersytety jako transnarodowe stowarzyszenia kapitałów, w ramach których konkretne i abstrakcyjne aspekty rzeczywistości pracy akademickiej ulegają przekształceniu w celu wytwarzania wartości i akumulacji. Jeden ze sposobów na podjęcie krytyki oraz wyjście poza tego rodzaju rekompozycję wiedzie poprzez ponowne przyjrzenie się pracy akademickiej jako sfetyszyzowanej formie pracy, a następnie ujmowanie jej w kategoriach „intelektualności masowej”. Potencjał „intelektualności masowej” w kontekście możliwości wyzwolenia od dominacji kapitalistycznych stosunków społecznych został w niniejszym artykule zakwestionowany, jednak sama idea społecznie użytecznej, żywej wiedzy oferuje naszym zdaniem mechanizm umożliwiający przemyślenie wartości pracy akademickiej oraz wskazuje na możliwość jej zniesienia. Wobec tego, w artykule zadane zostało pytanie o to, czy możliwe jest rozpuszczenie pracy akademickiej, jako pracy intelektualnej, w obrębie tkanki społecznej, i odsłonienie w ten sposób innego obrazu społeczeństwa i produkcji społecznej. W tym miejscu idee otwartego kooperatyzmu i odważnej praktyki stają u podstaw polityki sojuszu przeciwko kapitałowi – polityki, która poszukuje sposobu na zniesienie istniejącego stanu rzeczy.

This article analyses the ways in which academic labour as a productive activity is subsumed under the circuits and cycles of finance capital. These circuits are redefining universities as transnational associations of capitals, through which the concrete and abstract realities of academic labour are recomposed for value production and accumulation. One way of critiquing and moving beyond such a recomposition is through a reconsideration of academic labour as a fetishised form of labour, subsequently framed in terms of the idea of „mass intellectuality”. The potential for mass intellectuality to enable liberation from the domination of capitalist social relations is contested, but the idea of socially-useful, living knowledge offers a mechanism for rethinking the value of academic labour, and pointing towards its abolition. Thus, the article asks whether it is possible to dissolve academic labour into the fabric of society as intellectual work, through which another image of society and social production becomes possible. Here the ideas of open co-operativism and fearless practice underpin a politics of alliance against capital that seeks to abolish the present state of things.