Węzeł palestyński. "Nowy antysemityzm", islamofobia i pytanie o nie-islamofobiczną Europę

Europejska historia dwudziestego wieku doprowadziła do tego, że Żydzi i Arabowie, a także żydzi i muzułmanie, znaleźli się w sytuacji konfliktu, który ma charakter zarówno polityczny, jak i quasi-metafizyczny. Cele artykułu to analiza wpływu, jaki konflikt ten wywarł na postrzeganie antysemityzmu i islamofobii, oraz pokazanie islamofobicznych implikacji dyskursu, w ramach którego funkcjonuje kategoria „nowego antysemityzmu” (zwłaszcza w wariancie rozwijanym przez Alaina Finkielkrauta). Główna teza tekstu głosi, że zarówno walka przeciwko antysemityzmowi i islamofobii, jak i przeciwko łączącemu je w pewnych okolicznościach mechanizmowi negatywnego sprzężenia zwrotnego, wymaga nie tylko przeciwstawienia się uprzedzeniom antyżydowskim i antymuzułmańskim, ale także głębokiego, krytycznego przemyślenia koncepcji europejskości, które leżą u ich podstaw. Według autorki dobrym punktem wyjścia może być postkolonialne odczytanie żydowskiej tradycji intelektualnej, proponowane m.in. przez Amnona Raz-Krakotzkina, które skupia się na figurze Żyda mizrahijskiego.

Throughout twentieth-century European history Jews and Arabs, as well as Jews and Muslims, have been presented as engaged in a “civilizational” conflict that is not only political but also quasi-metaphysical. This article examines the impact of the conflict on attitudes to anti-Semitism and Islamophobia, and considers the Islamophobic implications of the “new anti-Semitic” discourse, focussing in particular on a variant of this discourse developed by Alain Finkielkraut. The text argues that both the struggle against anti-Semitism and Islamophobia as well as the struggle against the mechanism that, in certain circumstances, creates a kind of negative feedback loop between them, requires not only opposing anti-Jewish and anti-Muslim prejudices, but also a broad critical reconsideration of the concepts of Europeanness that lie at their foundation. The author suggests that a good starting point for this reconsideration might be a postcolonial reading of the Jewish intellectual tradition as exemplified in the works of Amnon Raz-Krakotzkin and that focuses on the figure of the Mizrahi Jew.