Językowe próby przeciwstawienia się strukturalizmowi. Recenzja Krytyki i kliniki Gillesa Deleuze’a

Celem artykułu jest przybliżenie znaczenia pracy Krytyka i klinika Gilles’a Deleuze’a w taki sposób, aby nadać jej możliwie spójny wydźwięk. W tekście szczególne istotne jest przeciwstawienie podmiotowości wytwarzanej przez strategie strukturalistyczne podmiotowości niepełnej, nieokreślonej, pozostającej w wiecznym ruchu stawania się, której broni Deleuze. W zarysowanej opozycji kluczową rolę odgrywają pojęcia języka, czasu, obłędu oraz sądu.

The aim of this article is to present the significance of Gilles Deleuze’s Essays Critical and Clinical in the possibly most coherent way. One of the main themes of the text is the opposition between the subjectivity produced by structuralististic authors and the subjectivity that is incomplete, unspecified, emerging from eternal motion of becoming oneself, which is defended by Deleuze. The essential concepts of this opposition are language, time, madness and judgment.