Rosnąca rola warunkowości pomocy społecznej a dochód powszechny

Kluczowa dla koncepcji dochodu powszechnego jest jego bezwarunkowość. W ostatnich kilku dekadach mamy do czynienia z rozwojem warunkowości w zastosowaniu do niektórych świadczeń pieniężnych w krajach rozwiniętych i rozwijających się. Napięcie między ekspansywną warunkowością a postulatem usunięcia wszelkich warunków będzie przedmiotem tego artykułu. Temat zostanie przedstawiony poprzez naszkicowanie teorii warunkowości z uwzględnieniem sankcji socjalnych w odniesieniu do pomocy społecznej i w kontekście zabezpieczenia społecznego dochodu. Na tym tle rozważone zostaną stanowiska krytyczne w stosunku do warunkowości, w tym zwolenników dochodu powszechnego takich jak Guy Standing. Przedstawione zostaną też wnioski o charakterze praktycznym, co do wzmacniania strategii zwolenników bezwarunkowości.

Unconditionality is the main feature of the idea of basic income. What we saw in last decades is development of conditional cash transfers in developed and especially in developing countries. The tension between expansive conditionality and proposals of unconditional basic income is the main interest of this article. First, author develops understanding of conditionality distinguishing three types of it with the consideration of the definition, role and effectiveness of social sanctions. The context for presentation of this topics is the classical construct of social security system with main social insurance pillar dependent on labour market participation and supplemental social assistance one for those without social insurance entitlements and poor. Against this background author assess some weaknesses of the case for the basic income supported by Guy Standing and some possibilities of making them less persuasive.