Stylistic changes in contemporary sacred architecture against the background of the ideological and artistic trends prevailing at the time (1971–2000)

The phenomenon of transformation in shaping the architecture of churches, observed in Poland after 1970, remains as fascinating as it is unusual. Despite the great crisis in the field of religious architecture, the latter presents a wealth of original and innovative architectural and functional solutions. A radical change in the conditions in which ecclesial investors had to operate when undertaking the construction of temples, coupled with the political, economic and social transformations taking place on a large scale, significantly contributed to the feasibility and functioning of this architecture and the evolution of its forms. Regardless of the solutions applied, it represents a wealth of content, both ideological and material.

Zjawisko transformacji w sposobie kształtowania architektury świątyń, mające miejsce w naszym kraju po 1970 r. pozostaje fascynujące i niezwykłe. Pomimo wielkiego kryzysu w dziedzinie architektury sakralnej, odznacza się ona bogactwem oryginalnych i nowatorskich rozwiązań architektonicznych i funkcjonalnych. Radykalna zmiana warunków, w jakich przyszło działać inwestorom kościelnym podejmujących budowę świątyń, zachodzące na dużą skalę przemiany polityczno-gospodarczo-społeczne, w znaczącym stopniu wpłynęły na możliwość prawidłowego funkcjonowania tej architektury oraz na ewolucję jej form. Niezależnie od stosowanych rozwiązań, cechuje ją bogactwo treści zarówno ideowych jak i materialnych.