Evolution of online mapping: from Web 1.0 to Web 6.0

Web 5.0 performance appears limited only if seen through the prism of technological development. It presents the web as a human-controlled tool, which uses algorithms to attempt to personalize, search, and improve user experience, and to act for or on behalf of a person. Meanwhile, in the Web 6.0 era, the world will be quite unlike what we know today. For instance, it may turn out that Web 6.0 will mean the migration of human consciousness to cyberspace or to an unspecified “cloud” (of data, perhaps?). Will online maps even be needed in such a world? The Web, seen in its current way, is “anchored in metabolism”. Web 6.0 endeavours to face up to that. Namely, Web 6.0 aspires to be an independent entity that functions in the Internet ecosystem, depending on the presence of electro-impulses, but without the necessity of “anchoring” on a durable data carrier. This development path could be indicated by the use of artificial intelligence, data analytics and (genetic) algorithms in Web 4.0. At the same time, it is difficult to say whether Web 6.0 will end up as one synthetic, self-conscious organism or a collective of “other identities”, i.e. the personalities of individual devices integrated in the network.

Prezentacja Web 5.0 jedynie przez pryzmat rozwoju technologicznego wydaje się być ograniczona. Przedstawia sieć, jako narzędzie kontrolowane przez człowieka, które przy pomocy algorytmów podejmuje próby personalizacji, wyszukiwania, poprawy doświadczeń, działania za człowieka lub w jego imieniu. Tymczasem w erze Web 6.0 świat nie będzie przypominał tego, który znamy obecnie. Może się bowiem okazać, że Web 6.0 oznaczać będzie migrację świadomości ludzkiej do cyberprzestrzeni lub bliżej nieokreślonej „chmury” (danych?). Czy w takim świecie potrzebne będą mapy internetowe? Web postrzegana w dotychczasowy sposób jest „zakotwiczona w metabolizmie”. Web 6.0 wychodzi temu naprzeciw. Web 6.0 aspiruje do miana niezależnego bytu, który funkcjonuje w ekosystemie internetowym, zależnie od występowania elektroimpulsów, jednak bez koniczności „zakotwiczenia” na trwałym nośniku danych. Na taką ścieżkę rozwoju mogłoby wskazywać zastosowanie w Web 4.0 sztucznej inteligencji, analityki danych i algorytmów (genetycznych). Jednocześnie trudno odpowiedzieć czy Web 6.0 maiłaby być jednym syntetycznym, samoświadomym organizmem czy też kolektywem „innych tożsamości”, tj. osobowości indywidualnych urządzeń zintegrowanych w sieci.