„Byliśmy tam bardzo potrzebni” : Szpital PCK w byłym niemieckim obozie Auschwitz

Auschwitz-obóz koncentracyjny, uosobienie niemieckiej zbrodni ludobójstwa dokonywana na Polakach, Żydach, Rosjanach, Cyganach i innych narodowościach. Z chwilą wyzwolenia obozu przez Armię Czerwoną gehenna oswobodzonych nie zakończyła się. Gdyż z pośród ok. 7 tysięcy oswobodzonych więźniów ponad 5 tysięcy potrzebowało natychmiastowej pomocy medycznej. A pomoc w postaci sutych posiłów gotowanych przez żolnierskie kuchnie dużej części zagłodzonych po prostu szkodziłą. Sowieckie władze wojskowe zorganizowały dwa szpitale do których spontanicznie z pomocą zgłosili się mieszkańcy Oświęcimia i Brzeszcz, członkowie Polskiego Czerwonego Krzyża. Po zakończeniu działań wojennych w Europie do szpitala PCK w Oświęcimiu przyjeżdzają zagraniczne misje repatriacyjne, zabierając obywateli swojego kraju. Szpital obozowy PCK w Oświęcimiu funkcjonwał 8 miesięcy do 1 października 1945 roku. Objął opieką od 4,5 do 4,8 tysiąca pacjentów.