Podpułkownik Leon Gnatowski : niósł zniszczenie i postrach

Bohaterem artykułu jest ppłk Leon Gnatowski. Jak napisał o nim w książce „Monte Cassino” Melchior Wańkowicz — major Gnatowski to Mazur i twardy chłop, ranny w 1920 roku, dwukrotnie w kampanii wrześniowej, kawaler Virtuti Militari. Wcześniej, w 1918 roku rozbrajał Niemców nad granicą Prus Wschodnich, walczył na froncie m.in. pod Kowlem, Prużaną i Włodzimierzem Wołyńskim. Walczył w kampanii wrześniowej, trafił do sowieckiej niewoli i do obozu pracy w Workucie, a w 1941 roku do Armii Polskiej na Wschodzie. Walczył w kampanii włoskiej, dowodził (jako zastępca) 15 Wileńskim Batalionem Strzelców oraz w 5 Wileńskiej Brygadzie Piechoty. Walczył też w rejonie Cassino: na wzgórzu „Widmo”, zdobył San Angelo. Po demobilizacji pozostał w Anglii. Do końca życia (1987 rok) pomagał wdowom i dzieciom polskich żołnierzy. Uczestniczył w zjazdach i uroczystościach, występował wśród Polskich żołnierzy na wszystkich kontynentach, zawsze na własny koszt.