Polska wieś w Drugiej Rzeczypospolitej

Tematem artykułu jest polska wieś w okresie międzywojennym. W 1921 roku 11,5 mln ludzi mieszkało we wsiach województw: białostockiego, lubelskiego, kieleckiego, łódzkiego i warszawskiego (bez Warszawy). Chłopi stanowili od 82% mieszkańców w lubelskim, po 74 - 77% mieszkańców w białostockim i warszawskim. W łódzkim ten odsetek był najmniejszy (58%). Wszędzie rolnictwo stanowiło podstawę bytu dla około 2/3 mieszkańców kraju. Uchwalona w 1925 roku ustawa o przeprowadzeniu reformy rolnej, jako podstawę przewidywała parcelację ziemi, prowadzoną głównie przez samych ziemian. W latach kryzysu 1928-1935 reforma znacząco wyhamowała. Zauważalnie wzrosło też zainteresowanie edukacją rolniczą. W latach 1932-1939 działało ponad 160 męskich i żeńskich szkół rolniczych, do których uczęszczało blisko 5,5 tysiąca młodych.

Fotografie.