Listy i pukle włosów, czyli Tajna korespondencja wygnanego imperatora

Tematem artykułu jest tajna korespondencja przebywającego na wygnaniu cesarza Francji Napoleona I. Od 1815 roku, aż do śmierci Napoleon był w niewoli brytyjskiej. Jak pisze autor, cesarz wielokrotnie usiłował przekazywać tajne informacje. Wiadomości od cesarza najczęściej były przekazywane ustnie, przez osoby legitymujące się glejtem. Jednym z najważniejszych posłańców był irlandzki lekarz Napoleona, Barry O’Meara. Zachował się też list do angielskich liberałów, pisany z pokładu statku wiozącego cesarza do więzienia na wyspie św. Heleny. W tamtym czasie listy Napoleona były traktowane nieomal jak relikwie, szczególnie jeśli dołączono do nich kosmyk cesarskich włosów, ale przekazanie takiej korespondencji wiązało się z ryzykiem odkrycia jej przez agentów koalicji i nieprzyjemnościami. Jeden z takich listów, w którym cesarz Napoleon uskarża się na warunki panujące w Longwood House (miejscu odosobnienia na wyspie), został wydrukowany w belgijskiej gazecie „Le Vrai libéral” 8 grudnia 1817 roku.

Fotografie.