Ludowy ruch oporu w komunistycznej Rumunii (1945-1955)

Ruch zbrojnego oporu przeciwko reżimowi komunistycznemu w Rumunii, a w szczególności partyzantka, to wciąż słabo zbadany okres. W literaturze lat 90. XX wieku opór antykomunistyczny w Rumunii obrazują liczne wspomnienia publikowane przez partyzantów-uczestników walk oraz organizacje i stowarzyszenia. W rumuńskim ruchu oporu według statystyk przeważali chłopi (76%), robotnicy stanowili ok. 9% partyzantów, natomiast klasy średnie właściwie nie istniały. Jednocześnie 56% partyzantów nie miało żadnych sympatii politycznych, 14% było zwolennikami Partii Narodowo-Chłopskiej, 11%, dawni legioniści, byli zwolennikami Legionu Michała Archanioła. 10% popierało ugrupowanie ludowe Front Oraczy, a 6% z nich to komuniści. Partyzanci w większości ukrywali się w górach, w skrajnie trudnych warunkach. Aby przetrwać, utrzymywali kontakt z ludnością z wiosek za pomocą umownych sygnałów, jednocześnie izolując się od „oficjalnego świata”.