Artykuł przypomina losy ludu i monarchii Urartu, powstałej przez zjednoczenie plemion Nairi, za rządów Sarduri I (panującego w latach 844-828 p.n.e.). Obok rydwanów bojowych sformowali pierwsze oddziały kawalerii. Zdobyli nowe tereny między Tygrysem na południu a Eufratem na zachodzie i między jeziorami Urmia i Sewan na wschodzie i północy. Stolicą królestwa było miasto Turuszpa lub Tuszpa, nad jeziorem Wan. Bezpieczeństwa strzegły strategicznie usytuowane twierdze. W granice Urartu włączono kraj Musasir, a za króla Menui (810-786 p.n.e.) wojska sięgnęły Kapadocji Północnej i Kaukazu Południowego, obejmując też kontrolą szlaki handlowe z Iranu i Mezopotamii do Azji Mniejszej. Za ostateczną datę zagłady państwa Urartu przyjmuje się zdobycie i spalenie w 585 roku p.n.e. przez Scytów historycznej stolicy Tejszebaini.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00