Obóz w Griazowcu

3 kwietnia 1940 roku NKWD przystąpiło do likwidacji obozów dla polskich oficerów w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie. Równocześnie w więzieniach na Kresach Wschodnich zamordowano 7300 uwięzionych Polaków. Spośród jeńców ze wszystkich obozów ocalało 395 osób, w większości oficerowie Wojska Polskiego różnych stopni. W czerwcu dołączono do nich 1300 jeńców w tym 1000 oficerów z terenu Litwy, Łotwy i Estonii. Bardzo prawdopodobne, że wyboru dokonano pod kątem przydatności ocalonych w tworzonym przez Józefa Stalina „polskim” wojsku. Najliczniejszą grupę stanowili oficerowie wrogo nastawieni do ustroju komunistycznego, mniejszą ci o poglądach lewicowych. 25 sierpnia 1941 roku do Griazowca przybyli generałowie: Władysław Anders i Zygmunt Szyszko-Bohusz. Powstał Obóz Wojsk Polskich w Griazowcu i rozpoczęła pracę komisja mobilizacyjna.