W artykule przeanalizowano dotychczasowe polskie strategie państwowe z dziedziny bezpieczeństwa narodowego, rozwoju kraju i obronności. Zagadnienie omówiono począwszy od lat 90. XX wieku, kiedy formułowano pierwsze strategie po procesie transformacji politycznej. Wykazano istnienie problemów natury politycznej, organizacyjnej, teoretycznej i kulturowej w przygotowywaniu i opracowywaniu dokumentów dotyczących wspomnianych strategii. Stwierdzono, że obecnie w Polsce tworzenie strategii jest postrzegane głównie jako reprezentatywne, co nie pozwala na właściwe ich wykorzystanie, dodatkowo dotychczasowe próby organizacji i priorytetyzacji owych strategii i odpowiednich dokumentów zakończyły się niepowodzeniem. Autor skoncentrował się na opisie tworzenia strategii oraz formułowania myślenia i działania strategicznego w aspekcie wojskowym. Podsumowano, że formułowanie strategii narodowej (państwa) wymaga ugruntowania jej w systemie prawnym, m.in. poprzez ustalenie norm i ram strukturalnych i formalnoprawnych.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00