Pomiędzy zasadą poufności zawodowej a obowiązkiem denuncjacji – czy polskie prawo lekceważy, czy chroni tajemnicę zawodową psychologa?

Poufność jest bez wątpienia jedną z najważniejszych zasad wykonywania zawodu psychologa. Prawo polskie gwarantuje ochronę tajemnicy zawodowej psychologów (także poprzez przepisy kodeksu karnego penalizujące jej naruszenie). Jednak to samo prawo (polski Kodeks karny) zmusza psychologów do przełamania zasady poufności, a to w przypadku powzięcia przez nich wiarygodnej informacji o określonych przestępstwach. Celem tej publikacji jest próba rozstrzygnięcia kolizji wartości pomiędzy zasadą przestrzegania tajemnicy zawodowej i zasadą bezpieczeństwa publicznego oraz dobra wymiaru sprawiedliwości. Wynik takiej analizy może być z pewnością pomocny dla psychologów w rozwiązaniu konfliktu między zawodową dyskrecją a obowiązkami prawnymi w zakresie zgłaszania przestępstw.

Confidentiality is without a doubt one of the most important rules in psychologist's profession. Polish law guarantees the protection of professional secrecy of psychologists (also in the provisions of the penal code which criminalize its violation). However, the same law (Polish penal code) forces psychologists to break the policy of confidentiality in the case of gathering a reliable information about certain crimes by. The aim of the current publication is to elaborate on the collision of the values of keeping professional secrecy and of public security and justice system. The outcome of the analysis can with certainty be helpful for psychologists in solving a conflict between professional secrecy and a legal obligation regarding reporting a crime.