Temperamentalna regulacja zasobów energetycznych w zadaniach wymagających samokontroli

Problem prezentowanych badań można streścić w pytaniu, czy cechy temperamentu, odpowiedzialne za intensyfi kację reakcji, sprzyjają wyczerpywaniu zasobów energetycznych, czy też odpowiedzialne są za ich mobilizację w trakcie realizacji zadań wymagających samokontroli? Poziom glukozy oraz wytrwałość w realizacji zadań traktowano jako wskaźniki stanu zasobów. W eksperymencie pierwszym, w którym zadanie wymagające samokontroli polegało na tłumieniu emocji pozytywnych, uzyskano wyniki sugerujące, że im wyższa reaktywność emocjonalna, tym mniejsze zużycie zasobów glukozy i większa wytrwałość w kolejnym zadaniu oraz im wyższa wrażliwość sensoryczna, tym większe zużycie zasobów energetycznych. W przypadku wytrzymałości nie odnotowano istotnego związku. W eksperymencie drugim, w którym osoby tłumiły emocje negatywne, otrzymane wyniki sugerują, że im większa reaktywność emocjonalna, tym większa wytrwałość oraz im większa wytrzymałość, tym mniejsza wytrwałość. Związki między reaktywnością emocjonalną a zasobami interpretowane są z perspektywy leżącego u podłoża cech temperamentu procesu aktywacji, związanego z mobilizacją energii.