Experience of the lived body as enigmatic text: Children’s self-assessments of play in connection with the philosophy of physical being (Leiblichkeit)

Artykuł ma stać się przyczynkiem do uznania w szkolnym programie nauczania zabawy jako rozumowego doświadczenia ciała. Teoretyczna argumentacja pochodzi z filozofii Leiblichkeit, która podkreśla rolę żywego ciała w zdobywaniu i konstruowaniu świata. Tutaj pojęcie ciało (Leib) nie jest utworzone w opozycji do pojęcia rozumu; zakłada się natomiast wzajemne przenikanie się obu pojęć. Zatem, wraz z Schillerem, Nietzschem i innymi filozofami, widzimy zabawę jako ludzką, twórczą odpowiedź na przypadkowość życia. Ta filozoficzna postawa sprawia, że życie ukazuje się jako zabawa nawet wówczas, gdy składa się z wewnętrznych i zewnętrznych przymusów, które wydają się nie zezwalać dłużej na zabawę: w ten sposób można również zrozumieć słynne zdanie Schillera głoszące, że człowiek jest „w pełni człowiekiem, kiedy się bawi”, innymi słowy, wtedy gdy kieruje nim nie tylko konieczność. Filozoficzne rozważania zostaną odniesione do dziecięcych zachowań i teorii zabawy/gry, które stanowią empiryczną bazę w pilotażowych badaniach na dziesięcioletnich dzieciach z jednej ze szkół w Karlsruhe w Niemczech.