JAKOŚĆ ŻYCIA A UWARUNKOWANIA DIETETYCZNE CHORYCH Z CUKRZYCĄ LECZONYCH AMBULATORYJNIE

WstępCukrzyca to postępujące, ogólnoustrojowe zaburzenia metabolizmu węglowodanów, lipidów oraz białek. Niebagatelnywpływ na możliwość zachorowania, przebieg choroby, sposób leczenia i ewentualność wystąpienia powikłań ma styl życia:sposób odżywiania, aktywność fizyczna, abstynencja od picia alkoholu i palenia tytoniu. W każdym z kilku typów cukrzycycechą charakterystyczną jest występowanie hiperglikemii, spowodowane niedoborem insuliny o charakterze względnymlub bezwzględnym. Znaczące w procesie leczenia są aktywna postawa pacjenta, umiejętność samoopieki, samopielęgnacjii samokontroli oraz modyfikacji stylu życia na prozdrowotny.Cel pracyZapoznanie się z wiedzą i umiejętnościami ankietowanych zarówno z interpretowaniem przez nich wyników otrzymywanychpomiarów glikemii w ramach samokontroli, trybem życia, aktywnością fizyczną, znajomością zasad diety i ich przestrzeganiem.Materiały i metodyBadania ankietowe przeprowadzono wśród pacjentów Zespołu Przychodni „Sanitas” w Bydgoszczy korzystając z ankietywłasnej konstrukcji badającej stan wiedzy na temat diety, stylu życia, samokontroli, występowania chorób współistniejących,stosowanych rodzajach insuliny, oraz BMI badanych. Jako drugiego narzędzia użyto wystandaryzowanej ankiety WHOQOLBREFbadającej jakość życia w dziedzinach: fizycznej, psychologicznej, socjalnej i środowiskowej.WynikiUzyskane wyniki pokazują w jakim zakresie proces edukacji może być niekompletny i jakie informacje są niezbędne, abypoprawić współpracę pacjenta z zespołem leczącym. Zasady dietoterapii mają kluczowe znaczenie w procesie leczeniacukrzycy i są znane pacjentom w stopniu bardzo dobrym- 92,5% zna zasady prawidłowej diety, z czego 62,3% w stopniudoskonałym. Natomiast zastosowanie ich w codziennym życiu nastręcza ankietowanym wyraźne trudności, co skutkujewystępowaniem powikłań aż w 88%. Istotne też są niedostatki edukacyjne na temat znaczenia wysiłku fizycznego, ponieważosoby otyłe w grupie ankietowanej stanowią 52,85%. Dostosowania zakresu wysiłku fizycznego do indywidualnej wydolnościchorych jest kluczowe, aby zmaksymalizować ich zaangażowanie. 64% respondentów oceniło jakość swego życia dobrze,natomiast zadowolenie ze swego zdrowia negatywnie oceniło 43% badanych.Wnioski1. Wzrost wskaźnika BMI powoduję spadek oceny jakości życia.2. Znajomość zasad diety przez pacjentów nie daje gwarancji ich przestrzegania.3. Występowanie powikłań cukrzycy powoduje negatywną ocenę stanu swego zdrowia przez badanych.4. Wiek, płeć, wykształcenie i miejsce zamieszkania nie wpływają znacząco na ocenę jakości życia przez ankietowanych.Słowa kluczowe: Cukrzyca, samoopieka, dietoterapia, aktywność fizyczna, styl życia.