Plant preparations, especially fractions of biologically active compounds may play an important
role in improving the life quality of patients with diagnosed dementia as well as
delaying the progress of neurodegenerative diseases through various mechanisms of pharmacological
action. Recent years have brought a number of reports on the issue, nevertheless,
it seems that there is still a lack of detailed, synthetical analysis.
So far, main biological markers of Alzheimer’s disease pathogenesis which is currently
the most common form of dementia, are the β-amyloid plaques deposits, neurofibrillary
degeneration processes and atrophy of cholinergic neurons in the brain regions crucial for
memory processes maintenance. At present, acetylcholinesterase inhibitors are the main
drugs for the treatment of Alzheimer’s disease. In our previous review article, we pointed
out the interesting mechanisms of action such as inhibition of acetyl-, butyrylcholinesterases
and the antioxidant activity of bio-compounds of selected medicinal plants from
Lamiaceae family (including rosmarinic acid).
The aim of this paper is to systematize the knowledge about the influence of plant extracts
and isolated natural compounds (e.g. cryptotanshinone, epigallocatechin gallate) on the
pathway of β-amyloid formation and deposition in pharmacological models, especially by
interacting with the brain enzyme, α- and β-, γ-secretase or on their genes expression.
This is a long-established trend of research in search of new neuroprotective drugs from
natural sources which raises new therapeutic hopes. Salvia miltiorrhiza and Camellia sinensis,
medicinal plants from Asia, have interesting therapeutic potential in neurodegenerative
disorders. In addition to them, there are known at least 10 Asian plants extensively
researched in this area (e.g. Aralia cordata, Magnolia officinalis, Perilla frutescens, Polygala
tenuifolia, Punica granatum, Sophora flavescens). However, due to the fact that many aspects
of their phytochemical, neurochemical and pharmacological activities are not well known,
further studies should be performed in this field.
Przetwory roślinne, a szczególnie frakcje związków biologicznie czynnych mogą odgrywać
doniosłą rolę w poprawianiu jakości życia pacjentów z otępieniem, a także opóźniać
postępy chorób neurodegeneracyjnych na drodze różnych mechanizmów ich farmakologicznego
działania. Ostatnie lata przyniosły szereg opracowań i naukowych badań, jednak
wydaje się, że w dalszym ciągu brakuje szczegółowej, syntetycznej analizy na ten temat.
Głównymi markerami biologicznymi procesu patogenetycznego choroby Alzheimera, będącej
najczęstszą postacią otępienia są, jak dotąd, odkładające się płytki β-amyloidu, zwyrodnienie
neurofibrylarne oraz zaniki neuronów cholinergicznych w kluczowych dla pamięci
regionach mózgu. Obecnie w leczeniu choroby Alzheimera stosuje się głównie leki z
grupy inhibitorów acetylocholinoesterazy. W naszym poprzednim artykule przeglądowym
zwróciliśmy uwagę na interesujące mechanizmy działania biozwiązków wybranych roślin
z rodziny Lamiaceae, np. hamowanie acetylo-, i butyrylocholinoesterazy czy ich działanie
107
Vol. 56 No. 4 2010
Plants and their chemical compounds affecting β-amyloid and secretase activity
antyoksydacyjne. Celem niniejszego artykułu przeglądowego jest analiza wyników dotyczących
oddziaływania roślinnych ekstraktów oraz wyizolowanych roślinnych związków
chemicznych (m.in. kryptotanszinonów, galusanu epigalokatechiny EGCG ) na szlak powstawania
i odkładania β-amyloidu w modelach farmakologicznych, między innymi poprzez
interakcję z α-, β-, γ- sekretazą (zarówno na poziomie genomowym jak i białkowym). Jest
to jeden z głównych nurtów poszukiwania nowych leków ze źródeł naturalnych o działaniu
neuroprotekcyjnym. Wydaje się, że Salvia miltiorrhiza oraz Camelia sinensis są roślinami
leczniczymi pochodzącymi z Azji posiadającymi odpowiedni potencjał terapeutyczny w
tym względzie. Oprócz nich znanych jest co najmniej 10 azjatyckich roślin intensywnie badanych
pod kątem prewencji chorób neurodegeneracyjnych (m.in. Aralia cordata, Magnolia
officinalis, Perilla frutescens, Polygala tenuifolia, Punica granatum, Sophora flavescens). Jednak
wiele aspektów ich działania jest niezbyt dobrze poznanych, dlatego istnieje potrzeba
przeprowadzenia dalszych badań zarówno fitochemicznych, jak i farmakologicznych.