Morze Bałtyckie w rosyjskiej polityce zagranicznej i strategii morskiej

The paper presents the concept of how the Baltic Sea and sub-Baltic region can be used in Russian marine strategy. Owing to its marine potential this strategy is a significant element of the Russian Federation’s international impact and expanding its political and economic influence. Russian strategy perceives the Baltic Sea as the most important exchange route of commodities with European states, that allows the Russian Federation to mitigate the level of threats related to the requirement to use transit traffic. The sub-Baltic region is treated as an area of politico- economic cooperation leading to two primary outcomes. The first one concerns the independence of the Kaliningrad Oblast, which will let it be fully included in Russian projects to construct transportation networks to Western Europe within the framework of regional development programs. The second outcome involves the development of such politico-economic connections between the Baltic states that will prevent the curbing of Russian plans to use the Baltic as a significant commercial route, primarily with respect to the transport of oil.

W artykule zaprezentowano koncepcję wykorzystania akwenu Morza Bałtyckiego i subregionu bałtyckiego w rosyjskiej strategii morskiej. Dzięki posiadanemu potencjałowi morskiemu stanowi ona ważny element oddziaływania międzynarodowego Federacji Rosyjskiej oraz poszerzania wpływów politycznych i gospodarczych. Morze Bałtyckie postrzegane jest w jej założeniach, jako najważniejszy szlak wymiany handlowej z państwami europejskimi, który pozwoli ograniczać poziom zagrożeń wynikających z konieczności wykorzystywania połączeń tranzytowych. Natomiast subregion bałtycki uznawany jest za obszar kooperacji polityczno-gospodarczej, która ma zezwolić na osiągnięcie dwóch zasadniczych celów. Pierwszym jest uzyskanie samodzielności gospodarczej Obwodu Kaliningradzkiego, pozwalającej na jego pełne wykorzystanie w rosyjskich projektach budowy sieci transportowych do Europy Zachodniej, przy wykorzystaniu regionalnych programów rozwojowych. Drugim zaś powiązanie polityczno-gospodarcze państw bałtyckich w taki sposób, by niwelować możliwości ograniczania zakresu rosyjskich planów wykorzystania Bałtyku, jako ważnej magistrali towarowej, zwłaszcza transportu ropy naftowej.