Milczenie w organizacji. Rola uważności społecznej i czynników kontekstowych (Silence in the Organization: The Role of Social Mindfulness and Contextual Factors)

W artykule przedstawione zostały wyniki badań nad milczeniem w organizacji, rozumianym jako świadome powstrzymywanie się od zabierania głosu w sytuacji dostrzeżonych nieprawidłowości w organizacji. Znaczenie badań nad milczeniem ujawnia się zarówno w sferze produktywności, jak i etyki. Koszty milczenia, a w tym mniejsza innowacyjność, spadek efektywności zespołów oraz kreatywności jednostek, skłaniają do rozpoznania czynników modyfikujących rozmiary milczenia. Mają one charakter zarówno indywidualny, jak i kontekstowy. Uważność społeczna, czyli skłonność jednostki do takiego działania, które wyraża zrozumienie dla potrzeby autonomii innych ludzi oraz nastawienie na dobro innych ludzi, stanowi czynnik indywidualny. W ramach czynników kontekstowych wyróżniono ocenę zaangażowania kierownika w pracę, dokonywaną przez podwładnego, zajmowaną pozycję w hierarchii władzy oraz rodzaj zatrudnienia. Wyniki badań przeprowadzonych na pracownikach różnych firm wskazują na redukcję milczenia u osób uważnych społecznie oraz osób zajmujących stanowiska kierownicze. Milczenie rośnie wraz ze spadkiem zaangażowania przełożonego w pracę. Jeżeli milczenie jest motywowane nastawieniem na ochronę własnej grupy, to jego wielkość rośnie w przypadku umowy na czas ograniczony.

This paper presents the results of the research into silence in the organization, which is understood as a conscious decision not to voice one’s own objections towards perceived wrongdoings or improper behavior. The significance of research into silence is visible in both the sphere of productivity and ethics. The costs of such silence can be felt in lower productivity, lower team effectiveness, and lower individual creativity. This is why it is important to define factors that can modify the intensity of silence. Their character is both individual and contextual. Social mindfulness—the tendency of the individual to act in a manner recognizing the need of autonomy of other people as well as an orientation aiming at the good of others—is an individual factor. Among contextual factors taken into account in the research are the engagement of the manager in work as assessed by the employee, position in the hierarchy, and type of employment. The results of research as conducted in various organizations show that silence is reduced in the case of people considered as being socially mindful as well as in managerial positions. Silence is stronger in the case of lower manager engagement. If the silence is motivated by a need to protect one’s own group, it intensifies in the case of defined–period employment contracts.