Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

An Analysis of the Notion of Vijňānātman in the Context of the Advaitic Interpretation of the Relation between the Absolute Subject and the Relative Subject

Tytuł:
An Analysis of the Notion of Vijňānātman in the Context of the Advaitic Interpretation of the Relation between the Absolute Subject and the Relative Subject
Autorzy:
Kudelska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578898.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Upanisads
Advaita Vedānta
akarātman
vijňānātman
Absolute Subject
higher knowledge
relative knowledge
yogic procedures
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2016, 59/119 z. 3; 107-119
0084-4446
Język:
angielski
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The main aim of this article is to show how some philosophical concepts developed in the period of the Upanisads — the most important time for building the contextual background for further philosophical speculations — as well as to contribute to the discussion how on the base of introspective experiences formed the Upanisadic view of the world and how that view could have been adopted in Advaita thought. The topic of this article is to show the relation between two dimensions of reality; one of them is denoted by the term akṣarātman — ‘imperishable ātman’, which is related to the Absolute dimension, and the other by the term vijňānātman — ‘reasonable ātman’, which is related to the empirical perspective of reality. The term vijňānātman occurs only twice in the classical Upaniṣads. We can find it in the Praśna. This analysis follows the hermeneutical methodology. All consideration are based on the main text of the Praśna with some additional remarks to the other texts belonging to the line of the Atharvaveda, to the Mundaka and to the Māndūkya. The leading idea of the Praśna and Mundaka is the deliberation between parā (higher) and aparā vidyā (lower wisdom), and the special emphasis devoted to describing the details of yogic procedures.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies