Morfologia lessicale e participio presente nel linguaggio giuridico: un approccio contrastivo italiano / polacco

I tratti abitualmente ritenuti caratteristici del linguaggio giuridico comprendono, tra l’altro, il ricorso particolarmente frequente all’uso delle forme implicite (participio, gerundio e infinito). Il presente articolo è dedicato alla descrizione preliminare del participio presente in chiave contrastiva italiano-polacco con particolare riferimento al linguaggio giuridico. L’analisi si concentra sugli aspetti connessi all’utilizzo delle forme participiali nella formazione delle parole per creare i nomi d’agente che indicano i partecipanti del negozio giuridico in italiano e sui loro equivalenti terminologici polacchi.

Jedną z cech charakteryzujących język prawny i prawniczy jest wykorzystanie form nieosobowych czasownika, takich jak imiesłów przymiotnikowy i przysłówkowy oraz bezokolicznik. Niniejszy artykuł jest poświęcony wstępnemu opisowi imiesłowu przymiotnikowego (participio presente) w ujęciu kontrastywnym włosko-polskim ze szczególnym uwzględnieniem użycia w języku prawnym. Analiza koncentruje się na aspektach związanych z wykorzystaniem form imiesłowowych w słowotwórstwie, tj. do tworzenia tzw. nomina agentis, określających uczestników czynności prawnych w języku włoskim i ich polskich odpowiedników terminologicznych.