The author suggests that the intellectual life of Étienne Gilson constituted a new humanism, that Gilson’s scholarly work was part of a new renaissance, that a new humanism that Gilson thought is demanded by the precarious civilizational crisis of the modern West after World Wars I and II. He also argues that, more than anything else, Gilson was a renaissance humanist scholar who consciously worked in the tradition of renaissance humanists before him, but did so to expand our understanding of the notion of “renaissance” scholarship and to create his own brand of Christian humanism to deal with problems distinctive to his age. The author shows the specificity of the Christian humanism that Gilson developed as part of his distinctive style of doing historical research and of philosophizing.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00