We address Mark Tschaepe’s response to Tibor Solymosi, in which Tschaepe argues that neuropragmatism needs to be coupled with humility in order to redress “dopamine democracy,” Tschaepe’s term for our contemporary situation of smartphone addiction that undermines democracy. We reject Tschaepe’s distinction between humility and fallibility, arguing that audacious fallibility is all we need. We take the opportunity presented by Tschaepe’s constructive criticism of neuropragmatism to reassert some central themes of neuropragmatism. We close with discussion of Bywater’s method of apprenticeship, as an imaginative education for creative democracy, thereby rejecting Tschaepe’s claim that neuropragmatism lacks a pedagogical method.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00