Waloryzacja zwałowisk pogórniczych jako obiektów geoturystycznych na przykładzie Zagłębia Ruhry

Zwałowiska pogórnicze stanowią nieodłączny element krajobrazu każdego z większych miast Zagłębia Ruhry oraz Górnośląskiego Zagłębia Węglowego (GZW). Rekultywacja tych form terenu stanowi ważny element zagospodarowania przestrzennego dla tych obszarów. Istnieje wiele metod wyznaczania poziomu rekultywacji oraz przystosowania tych form do celów funkcjonalnych. Autorzy podjęli próbę oceny zwałowisk w Zagłębiu Ruhry. W niniejszej pracy wykorzystano metodę waloryzacji zwałowisk i przeprowadzono analizę, wykorzystując koncepcję zasad waloryzacji dla zwałowisk węgla kamiennego zlokalizowanych na terenie Górnośląskiego Zagłębia Węglowego. Koncepcja ta zawiera ocenę w oparciu o dwa kryteria: wartość merytoryczną oraz dostępność. Do badań wytypowano dwadzieścia reprezentatywnych obiektów, kierując się powierzchnią zwałowisk, lokalizacją, zagospodarowaniem oraz złożonością problemów środowiskowych. Uzyskane wyniki wysoko oceniają zwałowiska zlokalizowane w Zagłębiu Ruhry, co stanowi o wysokim stopniu rekultywacji. Próba waloryzacji zwałowisk po górnictwie węgla kamiennego zlokalizowanych w Zagłębiu Ruhry, przy wykorzystaniu zasad waloryzacji stworzonych dla zwałowisk zlokalizowanych w GZW, wykazała, iż konieczne były pewne modyfikacje tych zasad. Dotyczyły one głównie zagospodarowaniai położenia zarówno samych zwałowisk, jak i ogólnego zagospodarowania terenu (m.in. turystycznego). Analizując wyniki waloryzacji, da się zauważyć istotność efektywnej rekultywacji zwałowisk,wynikającej ze szczegółowych uregulowań prawnych. Nie bez znaczenia jest również fakt, iż antropogeniczne formy terenu, takie jak zwałowiska pogórnicze, są wykorzystywane do celów dydaktycznych, rekreacyjnych czy krajobrazowych.