Podatność jęczmienia jarego na porażenie przez Bipolaris sorokiniana (Sacc.) Shoem. sprawcę plamistości liści

Badania dotyczyły podatności jęczmienia jarego w różnych fazach rozwojowych na plamistość liści powodowaną przez Bipolaris sorokiniana. Obejmowały ocenę wschodów polowych po inokulacji ziarna, określenie wpływu fazy rozwojowej, w której ma miejsce infekcja na wystąpienie plamistości liści w doświadczeniu polowym oraz wpływu porażenia roślin przez B. sorokiniana na plon i zdrowotność materiału nasiennego. Ponadto przeprowadzono laboratoryjną ocenę odporności wybranych odmian na plamistość liści. Wykonane analizy wykazały, że inokulacja ziarniaków grzybem B. sorokiniana spowodowała obniżenie wschodów polowych u wszystkich badanych odmian. Największe nasilenie plamistości liści w porównaniu do poletek kontrolnych obserwowano na roślinach inokulowanych w czasie kłoszenia i kwitnienia. Ponadto stwierdzono, że plon ziarna, a zwłaszcza jego porażenie przez B. sorokiniana zależały od fazy rozwojowej jęczmienia, w której nastąpiła infekcja. Spośród badanych odmian najbardziej odporne na plamistość liści w warunkach laboratoryjnych były odmiany Lailla i Prosa, a najbardziej podatne okazały się odmiany Rastik i Widawa.

The research concerned susceptibility of spring barley to infection of Bipolaris sorokiniana in relationship to plant development stage. The aim of this study was the estimation of emergence after seed inoculation and influence of plant development stage on occurrence of leaf spot in a field experiment. The effects of plant infections by B. sorokiniana on seed yield and seed health were also investigated. According to our results, the emergence of all examined cultivars decreased after seed inoculation of fungal solution of B. sorokiniana. The highest incidence of infection, in comparison to the control, was observed on plants inoculated at heading and flowering. It was also found that seed yield and seed infection by B. sorokiniana is strongly influenced by plant development stage, in which infection occurs. The most resistant cultivars, in the laboratory conditions, were Lailla and Prosa while the most susceptible were Rastik and Widawa.