ASEAN i MERCOSUR – oryginalne tendencje integracyjne na Południu

Wśród licznych i dawnych już prób tworzenia ugrupowań integracyjnych na Południu (Dobroczyński 1961) dwa przypadki Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej oraz Wspólny Rynek Ameryki Południowej zasługują na zwiększoną uwagę. Nie ze względu na ich raczej skromne dotychczasowe osiągnięcia, lecz z racji szczególnych cech instytucjonalnych, ambicji ekonomicznych wymieszanych z politycznymi i kulturowymi, a także gotowością bardzo zresztą mało dynamiczną poszukiwania nieszablonowych rozwiązań perspektywicznych. Warto podkreślić gotowość państw członków ugrupowań do różnego typu innowacyjnych zbliżeń z niektórymi liczącymi się partnerami, ale zarazem reprezentowanie wysoce samodzielnych stanowisk w wielu sprawach, które w innych okolicznościach skłaniałyby do łatwych ustępstw na rzecz potężnych podmiotów globalnych.

Among various attempts to create international associations integrating the countries of the South, two cases: Association of Southeast Asian Nations and Mercado Comun del Cono Sur deserve particular attention. Not because of their, rather modest, achievements, but due to the institutional characteristics, economic, political and cultural ambitions and the determination to search for original ways of development. ASEAN and MERCOSUR countries are ready to cooperate with the important global partners but, at the same time, have their own, independent views on many issues, in which in other circumstances, they would rather do easy concessions in favour of the powerful global organizations and countries.