Effect of organic substances on the efficiency of Fe(II) to Fe(III) oxidation and removal of iron compounds from groundwater in the sedimentation process

One of the problems with iron removal from groundwater is organic matter. The article presents the experiments involved groundwater samples with a high concentration of total iron - amounting to 7.20 mgFe/dm ₃ and an increased amount of organic substances (TOC from 5.50 to 7.50 mgC/dm₃). The water samples examined differed in terms of the value of the ratio of the TOC concentration and the concentration of total iron (D). It was concluded that with increase in the coexistence ratio of organic substances and total iron in water (D = [TOC]/[Fe_tot]), efficiency of Fe(II) to Fe(III) oxidization with dissolved oxygen decreased, while the oxidation time was increasing. This rule was not demonstrated for potassium manganate (VII) when used as an oxidizing agent. The application of potassium manganate (VII) for oxidation of Fe(II) ions produced the better results in terms of total iron concentration reduction in the sedimentation process than the oxidation with dissolved oxygen.

Przedmiotem badań była woda podziemna charakteryzująca się wysokim stężeniem żelaza ogólnego do 7,20 mgFe/dm₃ oraz podwyższoną zawartością substancji organicznych (OWO od 5,50 do 7,50 mgC/dm₃ ). Badane próbki wody różniły się wartością ilorazu stężenia OWO do stężenia żelaza ogólnego (D), udziałem stężenia Fe(II) w stężeniu Fe_og (C), a jej mętność i intensywność barwy wskazywały na obecność koloidalnych oraz rozpuszczonych połączeń żelaza ze związkami organicznymi. Celem badań było określenie wpływu stężenia substancji organicznych w wodzie podziemnej na skuteczność utleniania Fe(II) do Fe(III) tlenem rozpuszczonym w wodzie lub manganianem (VII) potasu, a także na skuteczność usuwania związków żelaza w procesie sedymentacji. Wykazano, że wraz ze wzrostem wartości współczynnika współwystępowania substancji organicznych i żelaza ogólnego w wodzie surowej (D) zmniejszała się skuteczność utleniania Fe(II) do Fe(III) tlenem rozpuszczonym. W próbkach wody, w których do utleniania Fe(II) stosowano manganian (VII) potasu nie stwierdzono wpływu wartości współczynnika D na skuteczność utlenienia Fe(II) do Fe(III). Zastosowanie manganianu (VII) potasu jako utleniacza zapewniło większą skuteczność usuwania związków żelaza z wody podziemnej w procesie sedymentacji niż napowietrzanie.