Although the uses of plant growth stimulating bacteria (PGPR) to improve the yield of graminaceous crops have been studied for over seventy years the utility of the technology remains uncertain. Increases in crop yield have often been inconsistent, reflecting a lack of understanding of the mechanisms by which PGPR exert their effects. Because PGPR are able to fix N2, this was initially assumed to boost crops by supplementing soil N. However, it is now clear, that for most free living PGPR, other mechanisms affecting root development, and nutrient uptake can account for the observed increase in crop yields. Here we review the current state of our understanding of PGPR in graminaceous crop cultivation, identifying their potential contribution to more sustainable agricultural practices but also highlighting issues that need to be addressed before this technology can be appropriately assessed as a replacement for inorganic N addition.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00