Skala i struktura wielorodzinnego obszaru mieszkaniowego w okresie ponowoczesnym

W ciągu ponad dwudziestu lat od chwili upadku komunizmu mieszkalnictwo wielorodzinne w naszym kraju uległo znacznemu przeobrażeniu. Niewątpliwie stało się ono częścią tendencji występujących w Europie i na świecie. Rozpowszechniony w świadomości społecznej, czytelny podział na obszary zabudowy jedno- i wielorodzinnej uległ zatarciu. Szczególnie w odniesieniu do drugiej z wymienionych przewartościowaniu uległo określenie „osiedle mieszkaniowe”. Stało się ono wspólne zarówno dla niespełna dwóch budynków jak i bardziej rozległych obszarów zabudowy. Okazało się, że zmniejszenie skali w tym zakresie, niewątpliwie zdeterminowane wymaganiami rynku mieszkaniowego w praktyce projektowej doprowadziło do powstania pewnej systematyki. Stanowiła ona odzwierciedlenie funkcjonalnych i przestrzennych pryncypiów charakterystycznych dla blokowisk. Istotna pozostaje jednak kwestia skali niewątpliwie akceptowanej przez użytkownika, ale nie gwarantująca spójności przestrzeni zurbanizowanej i jej funkcjonalności.

Over the twenty years since the fall of a communism, a multi-family housing in Poland has been visibly transformed. Undoubtedly, it has become a part of an European and global trends and tendencies. A clear division on single- and multi-family buildings which was widespread in public awareness has been blurred. Especially in relation to multi-family housing a conception of ‘housing estate’ has been overvalued. It appeared to be identical with nearly two buildings, as well as with more extensive development areas. Downscaling the living environment, that was clearly determined by the economic requirements in the design practice, has led to the creation of a taxonomy. It made up a reflection of the functional and spatial principles binding in the housing estates design.