Adaptacja rynkowa organizatora miejskiego transportu zbiorowego

Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym spowodowała zasadniczą zmianę warunków kształtowania obsługi komunikacyjnej w kontekście rozwiązań organizacyjno-zarządczych. W ustawie tej określono jednoznacznie obligatoryjną formę organizacji rynku oraz zadania podmiotów tworzących jego stronę podażową. Po wejściu w życie 1 marca 2011 r. ustawy jedyną dopuszczalną formą rynku jest konkurencja regulowana. W związku z tym została ograniczona swoboda gmin dotycząca wyboru zasad organizacji transportu miejskiego. W rezultacie w wielu przypadkach gminy zobowiązane zostały do zreformowania dotychczasowych zasad organizacji rynku transportu miejskiego oraz nastąpić musiała adaptacja nowych warunków działania przez podmioty rynku, w tym w szczególności przez pełniącego kluczową rolę w świetle ustawy o publicznym transporcie zbiorowym - organizatora miejskiego transportu zbiorowego. Najistotniejsze znaczenie mają ustawowe zapisy ograniczające możliwość koncentracji funkcji planowania, organizowania, realizowania i kontrolowania w ramach jednego podmiotu gospodarczego. Gminy, do tej pory powierzające najczęściej organizację obsługi swojemu monopolistycznemu przedsiębiorstwu, zmuszone zostały do oddzielenia funkcji zarządczych od realizacji przewozów. Zgodnie z zapisami ustawy, organizatorem publicznego transportu zbiorowego jest właściwa jednostka samorządu terytorialnego zapewniająca funkcjonowanie publicznego transportu zbiorowego na danym obszarze. W artykule przedstawiono zadania organizatora miejskiego transportu zbiorowego, dokonano analizy rynku miejskiego transportu zbiorowego, opisano proces adaptacji rynkowej na rynku transportu zbiorowego i proces adaptacji rynkowej organizatora transportu.