Osoby starsze a miejski transport publiczny : problemy i bariery mobilności

Wobec prognoz demograficznych, wskazujących konsekwentnie na problem starzenia się społeczeństwa, warto przyjrzeć się problemowi mobilności osób starszych. Ocenia się bowiem, ze obecnie osoby starsze stanowią około 30% pasażerów, a w ciągu 20 lat odsetek ten wzrośnie do 50% [6], Jest to najbardziej niejednolita grupa - różniąca się preferencjami, poziomem sprawności, stanem zdrowia czy trybem życia. Jest to także najbardziej dotknięta uprzedzeniami grupa społeczna – zazwyczaj lekceważona, spychana na margines. Przemiany demograficzne i rosnąca długość życia niosą dla sektora transportu publicznego konieczność zmiany dotychczasowego myślenia w odniesieniu do planowania i zarządzania siecią transportu publicznego, polegającą na zwróceniu większej uwagi problem osób starszych ze szczególnym podkreśleniem tego, że jak pokazują badania, te osoby pasażerami komunikacji miejskiej nie są.

An aging society requires a fresh look on the problem of older people mobility. It is not easy as they are not forming a heterogeneous group - differing in preferences, life styles or health status. It is also so far a most neglected and affected by discrimination social group. This should change as it is forecasted that in 20 years older people are likely to represent even 50% of all public transport passengers. The biggest challenge so far is related to the fact that older people against expectations are in majority car users.