Recenzja książki Antoniego Nadbrzeżnego, Filozofia zbawienia. Soteriologia egzystencjalna Paula Tillicha i Edwarda Schillebeeckxa, Wydawnictwo WAM, Kraków 2020, ss. 320

Książka stanowi próbę filozoficznego ujęcia teorii zbawienia dwóch ważnych teologów XX wieku — Edwarda Schillebeeckxa i Paula Tillicha. W pierwszym rozdziale zostaje ukazana sytuacja człowieka potrzebującego zbawienia, ujęta jako egzystencja wyobcowana. Drugi rozdział pokazuje, na czym polega zbawienie według omawianych myślicieli. Chodzi o ukazanie istoty dzieła zbawienia, którą Tillich określał jako Nowy Byt. Z kolei rozdział trzeci poświęcony jest historycznemu wymiarowi zbawienia. Autor pokazuje, że kategoria zbawienia nie jest jakąś religijną fantasmagorią, ale czymś, co dotyczy realnej rzeczywistości i dziejów człowieka. Książka Nadbrzeżnego pokazuje, że myślenie o zbawieniu człowieka jest wciąż aktualne, również na płaszczyźnie filozoficznej. Pokazuje także, że teologia może i powinna ciągle trwać w twórczym dialogu z filozofią.

Antoni Nadbrzeżny’s book is a work in the field of the philosophy of religion, although it analyzes the ideas of two great theologians of the 20th century —  the German-American Lutheran Paul Tillich and the Flemish Dominican Edward Schillebeeckx. Nadbrzeżny analyzes the soteriological thought of these two thinkers, showing that salvation is not only a matter of religion in the narrow sense of the word, but that it is an important issue for all human reflection on the meaning of life and history. Filozofia zbawienia is a book that builds an important bridge between the worlds of theology and philosophy. Due to the brave step in the form of a philosophical analysis of theological ideas and due to the exposure of the views of outstanding theologians, who are too little appreciated in the Polish debate, the work deserves the highest admiration, even if it may raise some methodological questions or doubts in some recipients.