Accumulation of assets in farms covered by the FADN farm accountancy system in Poland – the economic and eco-efficiency context

The primary objective of the article is to identify the accumulation processes in farms in Poland based on the economic size as well as the context of eco-efficiency (from the perspective of Environmental Sustainable Value). In addition, the importance of subsidies in generating accumulation was specified and the context of eco-efficiency was taken into account. Analysis of the environmental context was carried out with the use of the assessment of subsidies for public goods and return to cost ratio (RTC) based on the concept of Sustainable Value (SV). Cross-analysis has shown that with the transition to groups of farms with an increasing economic size, the situation was more favourable from the perspective of the accumulation rate and its level per 1 ha. Subsidies play a significant role in shaping accumulation. It was observed that the higher rate of accumulation associated with the transition to groups of farms with greater economic strength is accompanied by an increase in eco-efficiency through the prism of the RTC indicator. Larger (but not the largest) farms are more efficient in using the transformation of environmental inputs into production output, which does not mean that they exert an absolutely lower environmental pressure.

Głównym celem artykułu jest rozpoznanie procesów akumulacji w gospodarstwach rolnych w Polsce ze względu na wielkość ekonomiczną jak również kontekst eko-efektywności (z perspektywy Environmental Sustainable Value). Do badania kontekstu środowiskowego wykorzystano ocenę dopłat za dobra publiczne oraz return to cost ratio (RTC), opierający się na koncepcji Sustainable Value (SV). Analiza przekrojowa wykazała, że wraz z przechodzeniem do grup gospodarstw o coraz większej wielkości ekonomicznej sytuacja była coraz korzystniejsza z perspektywy stopy akumulacji, jak i jej poziomu na 1 ha. Istotny udział w kształtowaniu akumulacji mają subsydia. Dostrzeżono, że wyższej stopie akumulacji związanej z przechodzeniem do grup gospodarstw rolnych o większej sile ekonomicznej, towarzyszy wzrost eko-efektywności przez pryzmat wskaźnika RTC. Gospodarstwa większe (ale nie największe) efektywniej wykorzystują transformację nakładów środowiskowych na efekty produkcyjne, co nie oznacza że wywierają absolutnie niższą presję środowiskową.