Piękne oczy, osioł i święty mąż nawracający ladacznice, czyli nieznana opowieść hagiograficzna o Robercie z Arbrissel

Tematem badań autora artykułu jest opowieść o Robercie z Arbrissel, założycielu opactwa Fontevraud, który odwiedził dom publiczny i nawrócił znajdujące się tam prostytutki. Opowieść dotąd była znana tylko z dwóch nowożytnych odpisów sporządzonych na podstawie zaginionego rękopisu. W artykule zaprezentowane są dwa średniowieczne rękopisy, które poświadczają funkcjonowanie tej opowieści w wiekach średnich: Paryż, Bibliothèque nationale de France, Latin 3239, i Londyn, British Library, Additional 26770, które prezentują tę opowieść w ramach szerszego cyklu o kaznodziei, któremu w modlitwie przeszkadzał osioł, jak też o zakonnicy, która dla obrony cnoty wyłupiła sobie oczy. Wszystkie trzy elementy są analizowane w artykule. Tekst zawiera aneks źródłowy.

The subject of the author’s research is the story of Robert of Arbrissel, founder of the Abbey of Fontevraud, who visited a brothel and converted the prostitutes working there. The story has been known only from two modern copies of a lost manuscript. The article presents two medieval manuscripts that attest that the story functioned in the Middle Ages: one, kept in the Bibliothèque nationale de France in Paris (MS Latin 3239), and the other, preserved in the British Library (MS Additional 26770). They present the tale as part of a broader cycle about a preacher who was hindered in his prayers by a donkey and a nun who plucked out her eyes to defend her virtue. The article analyses all three stories. The text includes a source appendix.