The estimation of fungal spore concentrations using two counting methods

The aim of the study was to estimate the spore counts of Alternaria and Cladosporium using the single longitudinal traverse and twelve transverse traverses methods. Both the single and twelve traverses methods generally showed similar average daily concentration fluctuations of the two studied spore types on the same days, although the single traverse method usually presented higher spore concentrations. However, analysing the distribution of concentrations obtained using both methods, there were days when the single or twelve traverses method showed a rise or fall in concentration which was not reflected by the other method. In case of Cladosporium higher daily concentrations obtained using the twelve traverses method occurred more frequently in the months of the highest spore concentrations. The higher concentrations of Alternaria spores obtained using this method occurred more frequently in the months of the lowest concentrations. Analysis of correlation (Pearson’s correlation coefficient r) between those variables (number of days with higher concentration and monthly concentration) showed that the correlation was significant for Cladosporium and not significant for Alternaria, for both at the significance level alpha = 0.05. The results of the Wilcoxon’s Paired Sample Test indicated that for both taxa the average daily concentrations obtained using the 1 traverse method were significantly higher than those obtained using the 12 traverses method.

Celem pracy była ocena koncentracji zarodników Alternaria i Cladosporium przy zastosowaniu metody liczenia zarodników w 1 pasie horyzontalnym i w 12 pasach wertykalnych w preparacie mikroskopowym. Obydwie metody liczenia wykazały podobne wahania dobowych koncentracji obydwu typów zarodników w tych samych dniach, chociaż metoda liczenia w 1 pasie horyzontalnym wykazała wyższe koncentracje zarodników. Jednak analizując rozkład koncentracji uzyskanych dwoma metodami stwierdzono, że wystąpiły dni, kiedy metoda 1 pasa horyzontalnego lub 12 pasów wertykalnych wykazywała wzrost lub spadek koncentracji, czego nie odzwierciedlała druga z metod. W przypadku Cladosporium wyższe dobowe koncentracje przy zastosowaniu metody 12 pasów wertykalnych występowały częściej w miesiącach o najwyższej koncentracji zarodników. Wyższe koncentracje zarodników Alternaria przy zastosowaniu tej samej metody występowały częściej w miesiącach o najniższej koncentracji zarodników. Analiza korelacji (współczynnik korelacji Pearson’a r) między tymi zmiennymi (liczbą dni z wyższą koncentracją a koncentracją miesięczną) wykazała, że istnieje istotna korelacja w przypadku Cladosporium i nieistotna w przypadku Alternaria na poziomie istotności alfa = 0.05. Wynik nie parametrycznego testu Wilcoxon’a wskazuje, że dla obydwu taksonów średnie dobowe koncentracje uzyskane za pomocą metody 1 pasa horyzontalnego są istotnie wyższe niż uzyskane za pomocą metody 12 pasów wertykalnych.