Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Experimental method of defining biaxial fatigue properties of elastic-plastic construction materials. Part 1 - model formulation

Tytuł:
Experimental method of defining biaxial fatigue properties of elastic-plastic construction materials. Part 1 - model formulation
Doświadczalna metoda wyznaczania dwuosiowych właności zmęczeniowych sprężysto-plastycznych materiałów konstrukcyjnych. Część 1 - Sformułowanie modelu
Autorzy:
Cichański, A.
Sempruch, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/279627.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej
Tematy:
biaxial fatigue
yield surface
testing methods
Źródło:
Journal of Theoretical and Applied Mechanics; 2005, 43, 1; 51-64
1429-2955
Język:
angielski
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The paper presents formulation of a method of biaxial fatigue testing in conditions of cyclic uniaxial loads with the use of specimens made of a material characterised by controlled mechanical properties. The origin for the paper was a successful attempt to adapt the plastic potential for describing biaxial fatigue strength made by Troost and El.-Magd (1974) in relation to the "stress anisotropy" effect, pointed out by him. On the basis of the carried-out reasoning, a model formulation of the allowable stress amplitude was introduced, which is a formalised record of the relations between the fatigue stress amplitudes and the yield stresses. The article suggests an experimental method of defining the appointed model parameters, which is a development of Szczepiński's method (Szczepiński, 1963).

W artykule przedstawiono sformułowanie metody badania dwuosiowego zmęczenia w warunkach cyklicznych obciążeń jednoosiowych z wykorzystaniem próbek wykonanych z materiału o kontrolowanych własnościach mechanicznych. Jako genezę pracy wskazano udaną próbę adaptacji potencjału plastycznego do opisu dwuosiowego zmęczenia wykonaną przez Troosta (Troost i El.-Magd, 1974) w odniesieniu do wskazanego przez niego efektu "anizotropii naprężeniowej". Na podstawie przeprowadzonego rozumowania wyprowadzono modelowe ujęcie dopuszczalnej amplitudy naprężeń będące sformalizowanym zapisem zależności amplitudy naprężeń zmęczeniowych od naprężeń uplastyczniających. W pracy zaproponowano doświadczalną metodę wyznaczania parametrów wskazanego modelu, będącą rozwinięciem metody Sczepińskiego (Szczepiński, 1963).

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies