Krótkowzroczność w zarządzaniu prawami autorskimi do zbiorów muzealnych

Prawa autorskie do zbiorów rzadko są traktowane jako istotny zasób niematerialny muzeów (pozwalający na realizację misji instytucji), którym nie tylko można, ale należy zarządzać. Z przeprowadzonych badań wynika, że w publicznych instytucjach muzealnych przeważa krótkowzroczne podejście do zarządzania prawami autorskimi do zbiorów. Świadczą o tym m.in. myślenie o prawach w krótkiej perspektywie, czyli konkretnego, aktualnie realizowanego zadania; brak zainteresowania zmianami, jakie następują w otoczeniu, które dotyczą szczególnie cyfryzacji dóbr kultury; czy wreszcie podejmowanie działań rutynowych lub niepodejmowanie działań w ogóle z uwagi na obawę naruszenia praw. Celem niniejszego opracowania jest prezentacja wyników badań wśród publicznych muzeów w Polsce, a także wskazanie aktualnie proponowanych rozwiązań pozwalających łagodzić skutki krótkowzrocznego podejścia w zarządzaniu prawami autorskimi do zbiorów.

Copyrights to collections are seldom considered essential intangible resources of museums (allowing the implementation of the institution's mission), which - not only can - but should be managed. Based on the research, a myopic approach to copyrights management to collections prevails in public museum institutions. This is evidenced by thinking about rights in the short term, i.e. a specific, currently implemented work; lack of interest in the changes taking place in the environment, which in particular relate to the digitization of cultural items; or finally, taking routine action or not taking action at all due to fear of copyright infringement. The purpose of this study is to present the results of the research as well as to indicate the currently proposed solutions to mitigate the effects of a myopic approach to the management of copyrights to collections.