Cosmological Freedom and the Sons of Knowledge

The way that Gnosticisim is understood and interpreted depends on many factors. In books, encyclopedias, and articles, it is commonly described as a dualistic system that separates body and mind, material and spiritual or knowledge and ignorance. This article offers a brief overview and possible interpretations of two gnostic cosmogonical myths: Sethian, described in the Apocryphon of John, and the Valentinian myth found in Irenaeus’s Adversus Haeresies and Hippolytus’s Refutatio omnium haeresium. These myths or cosmogonies are used as an example of the secret knowledge that could bring cosmological freedom. Events in the divine pleroma and the actions of Sophia in myths are examined as the basis of a gnostic dogma that the sons of knowledge follow to achieve their freedom.

Zrozumienie, czym jest gnostycyzm i jego interpretacja, zależy od wielu czynników. Powszechnie w wielu książkach, encyklopediach i artykułach jest on często opisywany jako system dualistyczny, który oddziela ciało i umysł, materię i duchowość lub wiedzę i ignorancję. Artykuł ten oferuje krótki przegląd i możliwe interpretacje dwóch gnostyckich mitów kosmogonicznych - mit Setiana opisany w apokryfie Jana i mit Walentyniana znajdujący się w „Adversus haereses” Ireneusza i „Refutatio omnium haeresium” Hipolita. Te mity lub kosmogonie są używane jako przykład wiedzy tajemnej, która może przynieść kosmologiczną wolność. Wydarzenia w boskiej pleromie i działania Sofii w mitach są badane jako podstawa gnostycznego dogmatu, za którym podążają synowie wiedzy, aby osiągnąć swoją wolność.