Nieznana historia. Obóz NKWD nr 515 w Północnoosetyjskiej Autonomicznej Socjalistycznej Republice Sowieckiej dla internowa- nych obywateli polskich (kwiecień- wrzesień 1945 roku)

Oboz nr 515 NKWD z podobozem w miejscowości Nuzal w Połnocnoosetyjskej ASRS funkcjonował od kwietnia do września 1945 r. Pierwotnie był przeznaczony dla internowanych aresztowanych Niemcow grupy „B” (cywile, członkowie organizacji antysowieckich, pracownicy lokalnej administracji, redaktorzy gazet i czasopism, autorzy publikacji uznanych za antysowieckie i inne „wrogie elementy”). Jednak oprocz Niemcow znaleźli się w nim Węgrzy, Słowacy, Polacy i obywatele polscy innych narodowości. Więźniowie z ziem polskich, podejrzani o wspołpracę z niemieckim okupantem, trafili do podobozu w Nuzalu, gdy był on w stadium organizacji. Z tego powodu warunki bytowe więźniow były niezmiernie ciężkie. Rownież zaplecze sanitarne i normy aprowizacyjne nie spełniały wymogow określonych w rozkazach dotyczących zabezpieczenia osadzonych. Rozwijające się choroby, obok ciężkiej pracy w kopalni rudy cynku i ołowiu, nie tylko wyniszczały fizycznie więźniow, lecz także prowadziły do wysokiej śmiertelności wśród nich. Prawdopodobnie z ok. 400 Polakow i obywateli polskich od kwietnia do września 1945 r. zmarło 57 osob, tj. nieco ponad 14 proc. We wrześniu 1945 r. podoboz w Nuzalu został włączony do obozu NKWD nr 228. Część więźniow została zwolniona w październiku tego roku, a pozostali dwa lata poźnej.