Zur Kontingenz der (Sprach)Zeichen als Folge von Flucht und Exil in Senthuran Varatharajahs "Vor der Zunahme der Zeichen" (2016)

The aim of this paper is to analyse and interprete the prose text Vor der Zunahme der Zeichen by the young, German-speaking writer who as a child fled from the civil war in Sri Lanka. The paper provides an analysis of the contingency of language signs (like homeland, descent, native language, identity) which is a function of the experience of flight, exile, and live in the globalized and electronic media-dominated world. The central role in the novel is played by the relation between death and literary language and its communicative and perception function.

Niniejszy artykuł podejmuje analizę i interpretację tekstu prozatorskiego Vor der Zunahme der Zeichen autorstwa młodego niemieckojęzycznego autora, który jako dziecko zmuszony był do ucieczki przed wojną domową w Sri Lance. Zasadniczym punktem analizy jest kontyngentyzm znaków językowych (takich jak ojczyzna, pochodzenie, język ojczysty, tożsamość), który wynika z doświadczenia ucieczki, emigracji oraz życia w zglobalizowanym i owładniętym przez media elektroniczne świecie. Szczególną rolę w powieści odgrywa również refleksja nad wpływem doświadczenia śmierci na język literacki i na jego funkcję poznawcza i komunikatywną.