Relacja opiekun – senior: próba operacjonalizacji

Artykuł ma charakter empiryczny i dotyczy relacyjności w opiece, a szerzej modelu opieki w pracy z ludźmi starymi. Badano konstytutywną cechę opieki jaką jest relacyjność wraz z jej wyznacznikami takimi jak: samoświadomość/autonomia; empatia/rozumienie; godność/szacunek; życzliwość/serdeczność/akceptacja; samokontrola/radzenie sobie ze stresem; komunikacja; odpowiedzialność/dyspozycyjność; otwartość; granice relacji; ewaluacja. Badania przeprowadzono przy wykorzystaniu autorskiego narzędzia – skali relacji/skala badania relacji opiekun-senior. Zawiera ona dziesięć cech/obszarów opieki pojętej jako relacja, doprecyzowuje warunki adekwatnej relacji opiekun-senior i przedstawia hipotetyczne sytuacje z życia, które służą lepszemu zrozumieniu problematyki przez respondentów.

This paper is an empirical study and concerns care as relationship and, more broadly, the care model in work with the elderly. It explores relationality as a constitutive feature of care along with its determinants such as: self-awareness/autonomy; empathy/understanding; dignity/respect; kindness/benevolence/acceptance; self-control/dealing with stress; communication; responsibility/availability; openness; relationship limits; evaluation. The research was conducted using a tool developed by the authors, the Relationship Scale/Carer-Elderly Relationship Scale. The scale covers ten features/areas of care understood as a relationship, clarifies the conditions for an adequate carer-elderly relationship, and presents hypothetical real-life situations to improve the respondents' understanding of the issues.