Wymóg nasłonecznienia bezpośredniego jako ograniczenie możliwości kształtowania w Polsce struktury urbanistycznej zespołów zabudowy mieszkaniowej o wysokich walorach dospołecznych

Ekstremalnie wymagające polskie przepisy w zakresie bezpośredniego nasłonecznienia pomieszczeń mieszkalnych uniemożliwiają budowę dospołecznej struktury opartej o kwartały zabudowy obrzeżnej z przestrzenią półprywatną wewnątrz. Ta zasada, odziedziczona po modernistycznych wytycznych dla urbanistyki, mocno ogranicza możliwości formowania układów urbanistycznych, a jednocześnie nie znajduje inżynierskiego uzasadnienia. Polskie regulacje są wyjątkowe w Europie. Wskazana jest ich weryfikacja, zwłaszcza w związku z koniecznością ograniczenia rozrostu terytorialnego miast.

Polish regulations extremely demanding regarding direct sunlight into living quarters prevent the construction of a social structure based on urban quarters with semi-private space inside. The above principle, inherited from modernist guidelines for urban planning, severely limits the possibilities of forming urban layouts, and, at the same time, finds no engineering justification. Polish regulations are unique in Europe. It is advisable to verify them, especially in connection with the need to limit the territorial development of cities.